CIORAN EMIL Zmierzch myśli

Emil Cioran (1911-1995) – rumuński filozof, mizantrop. Przez większość życia związany z Francją. Przedstawiciel pokolenia wybitnych rumuńskich intelektualistów, do którego należeli m.in. Mircea Eliade, Eugène Ionesco czy Constantin Noica. Wielokrotnie nominowany do literackiej Nagrody Nobla.

Wyjątki z tekstu :

Umysł rozkwita na ruinach życia.

Mówisz, że świat nie ma żadnego sensu - nikt się o to nie gniewa. Powiedz to samo o jakimś człowieku - nie ograniczy się do protestów, wystąpi przeciwko tobie. Myśl o Bogu stanowi przeszkodę dla samobójstwa, ale nie dla śmierci. Nie może oswoić tej ciemności, która przeraża nawet Boga, gdy nasłuchuje swego pulsu pośród grozy Niczego.

Nie zrozumiesz co znaczy słowo „medytacja”, jeśli nie przywykłeś do słuchania ciszy.

Alkohol, podobnie jak muzyka, zastępuje namiętność do świętości.

To nie przez ekstrawagancję czy cynizm Diogenes przechadzał się z lampą w biały dzień, szukając człowieka. Zbyt dobrze wiemy, że z samotności.

Cierpienie miłosne przerasta intensywnością najgłębsze uczucia religijne. Prawda, że nie stawia kościołów, lecz ile wzniosło grobowców – wszędzie grobowce.

Spójrz na człowieka samotnego, który na coś czeka, i zadaj sobie pytanie: na co? I zobaczysz, że nikt na nic nie czeka, na nic innego niż śmierć.

Utrata naiwności rodzi świadomość ironiczną, której nie da się zdusić nawet w obliczu Boga.

Gdybym był Bogiem, stworzyłbym różne rzeczy, lecz nie człowieka.

W gruncie rzeczy kochamy się w odpowiedzi na pustkę istnienia, by się przed nią obronić.

By niewzruszenie wierzyć w człowieka, trzeba być niezdolnym do introspekcji i nie wiedzieć nic o historii.

„Być” znaczy „mylić się”.

Żydzi zbyt kochają życie, by zrodzić poetów.

tlumaczenie: Anastazja Dwulit