NATALIA LL Śnienie

„Rozpoczęte w 1978 roku ‘Śnienie’ jest kontynuacją moich zainteresowań codziennością i trywialnością jako obszarem penetracji artystycznej. Postulowana wcześniej programowa sztuczność sztuki jawi się poprzez banalne i codzienne czynności, takie jak: jedzenie, siedzenie czy oddychanie. Śnienie jest także próbą formalizacji artystycznej, której tworzywem i materiałem jest codzienność i zwykłość. Staje się ona niezwykła i niejednoznaczna, gdy ujrzymy ją w trzech aspektach, wynikających logicznie z tego ‘seansu’. Po pierwsze, jest to prosta czynność zasypiania i śnienia, w tym wypadku przyśpieszona i wywołana środkiem farmakologicznym. Marzenia senne są więc istotą ‘wewnętrzności’ tego stadium pokazu i dostępne są jedynie śpiącemu. Drugim aspektem jest stan wizualny, dostępna odbiorcom ‘zewnętrzna’ warstwa ‘śnienia’; uczestnicy - świadkowie i przedmioty seansu w galerii. Trzecim aspektem jest próba zmaterializowania, powołania ekwiwalentu nierzeczywistego marzenia, stworzenie fikcyjnego dokumentu”.
NATALIA LL, 1979

Natalia Lach-Lachowicz (ur. 1937) - w latach 1957-63 studiowała w PWSP we Wrocławiu. W 1970 roku razem ze Zbigniewem Dłubakiem, Andrzejem Lachowiczem i Antonim Dzieduszyckim, założyła galerię i grupę Permafo, która funkcjonowała do lat 80. Galeria była jednym z najważniejszych ogniw artystycznego fotomedializmu. Od 1975 roku związana z międzynarodowym ruchem sztuki feministycznej. W 1976 jej praca "Sztuka konsumpcyjna" znalazła się na okładce międzynarodowego pisma "Flash art". W 1977 została stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. W latach 1978-95 pełniła funkcję komisarza, a następnie była wiceprzewodniczącą Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu.  Od 1964 członkini ZPAF. W maju 2007 roku została odznaczona Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" a w 2013 otrzymała Nagrodę im. Katarzyny Kobro. W swojej twórczości posługuje się głównie fotografią i wideo, realizuje również prace malarskie i rysunkowe.