Autor | NATALIA LL |
---|---|
Materiał | fotografia na płótnie |
Rok | 1974/2008 |
Stan zachowania | bardzo dobry, kolekcjonerski |
Sygnatura | na odwrocie odręcznie pisakiem + certyfikat |
Wymiary | 20 x 20 cm. |
Natalia Lach-Lachowicz (1937-2022) - w latach 1957-63 studiowała w PWSP we Wrocławiu. W 1970 roku razem ze Zbigniewem Dłubakiem, Andrzejem Lachowiczem i Antonim Dzieduszyckim, założyła galerię i grupę Permafo, która funkcjonowała do lat 80. Galeria była jednym z najważniejszych ogniw artystycznego fotomedializmu. Od 1975 roku związana z międzynarodowym ruchem sztuki feministycznej. W 1976 jej praca "Sztuka konsumpcyjna" znalazła się na okładce międzynarodowego pisma "Flash art". W 1977 została stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. W latach 1978-95 pełniła funkcję komisarza, a następnie była wiceprzewodniczącą Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu. Od 1964 członkini ZPAF. W maju 2007 roku została odznaczona Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" a w 2013 otrzymała Nagrodę im. Katarzyny Kobro. W swojej twórczości posługuje się głównie fotografią i wideo, realizuje również prace malarskie i rysunkowe.
(cyt. za: Natalia LL, Sztuka i energia | Art and Energy, Muzeum Narodowe, Wrocław 1993/94, s. 20)
"Pomysł był taki: w latach 70. napisałam tekst, że będę zapisywała, rejestrowała rzeczy zwyczajne –to, co człowiek robi codziennie, czyli jedzenie, mówienie, siedzenie, spanie, skakanie, dotykanie... I między innymi pojawiła się ta konsumpcja. Dziewczyny-modelki konsumowały, ja to rejestrowałam. Była to rejestracja konsumpcji, która nagle okazało się, że jest strasznie erotyczna, bo one zajadały różnie. Więc z jednej strony erotyczna, a zachodnia krytyka mówiła i pisała, że jest to sztuka krytyczna, wykazująca to, że w PRL-u nie było niczego, i tych paróweczek, i tych bananów. Bo właściwie tego nie było. Więc to była sztuka krytyczna, która obnaża PRL.
(...)
W Polsce ta praca była bardzo negatywnie odbierana, bardzo krytykowana. Natomiast Zachód ją natychmiast kupił i była pokazywana na okładkach „Flash Artu“, „Art Pressu“ i innych francuskich pism. Tak że ona bardziej żyła na Zachodzie, natomiast tutaj trochę mniej. Choć oczywiście już ją uznali, już mnie tak nie krytykują przynajmniej (śmiech)."
Natalia LL, wypowiedź w filmie, rozm. Agnieszka Sural, realizacja Kasia Łuka, Witek Lejewski, 2015, https://culture.pl/pl/wideo/natalia-ll-o-sztuce-konsumpcyjnej-wideo
W pracach Natalii LL rejestracja fotograficzna obejmuje przede wszystkim czynności, działania przeradzające się w gest i dalej – gesty przeradzające się w znaki. (...) Sens tego działania jest chyba najjaskrawiej widoczny w ostatnim cyklu prac Natalii LL „Sztuka konsumpcyjna“. Dwuznaczność działania, które z prostej czynności jedzenia przeradza się jakby w wyrafinowaną erotykę, a wreszcie w gest niemal magiczny, w system znaków, wydawałoby się, powszechnie stosowanego, a przecież nieznanego nam kodu – nie tylko intryguje, ale i powoduje budzenie się refleksji właśnie nad znakiem, nad kodami stosowanymi przez nas powszechnie dla uzyskania wzajemnego porozumienia. I ta refleksja, która ostatecznie staje się refleksją sztuki nad sztuką, należy niewątpliwie do najcenniejszych osiągnięć artystycznych Natalii Lach-Lachowicz.
Antoni Dzieduszycki, Natalia Lach-Lachowicz, „Fotografia“ 1973 nr 7