Autor | praca zbiorowa |
---|---|
Ilość stron | 48 |
Ilustracje | 4 fotografie autorstwa A. Rodczenko |
Kraj | Rosja |
Miasto | Moskwa |
Nr wydania | pierwsze |
Redakcja | W. Majakowski |
Rodzaj okładki | broszura |
Rok | 1928 |
Stan zachowania | bardzo dobry, niewielkie zagięcia rogów okładki |
Wydawca | Gosudarswiennyje Izdatielstwo (Gosizdat) |
Wymiary | H = 23 cm. |
Czasopismo awangardowe ilustrowane fotografiami Aleksandra Rodczenki.
"Aleksandr Michajłowicz Rodczenko, ros. Александр Михайлович Родченко (ur. 5 grudnia 1891 w Petersburgu, zm. 3 grudnia 1956 w Moskwie) – rosyjski malarz, rzeźbiarz, projektant plakatów i mebli, ilustrator. Jeden z czołowych przedstawicieli konstruktywizmu.
Kształcił się w Kazaniu, działał w Moskwie. W roku 1915 założył grupę tzw. biespriedmietnych, po 1917 związał się z konstruktywistami i grupą LEF (Lewyj front iskusstw). Od roku 1920 profesor moskiewskich wyższych uczelni artystycznych (Wchutiemasu i Wchutieinu). W latach 1914-1920 tworzył abstrakcyjne kompozycje pokrewne suprematyzmowi. Pracował nad problematyką sztuki kinetycznej. Zajmował się scenografią, rzeźbą i fotografiką.
LEF (ros. ЛЕФ - Левый фронт искусств - Lewy front sztuk) – ugrupowanie artystyczne, działające w Moskwie, Odessie i innych miastach w latach 1922-1928.
Założycielami LEFu byli: Władimir Majakowski, Mikołaj Asiejew, Osip Brik, Siergiej Trietiakow, Borys Kuszner, Borys Arwatow i Nikołaj Czużak. Ugrupowanie wydawało czasopisma: LEF (1923-1925) i Nowyj LEF (1927-1928).
Członkowie LEFu uważali, że są jedynymi reprezentantami sztuki rewolucyjnej. Konkurowali pod tym względem z ugrupowaniami "Oktiabr'" i WAPP.
W działalności LEFu uczestniczyli też literaci: Borys Pasternak, Aleksiej Kruczonych, Piotr Nieznamow, Siemion Kirsanow, Igor Terentiew, Michaił Lewidow, Wiktor Szkłowski, malarze: Aleksander Rodczenko, Władimir Tatlin, filmowcy: Siergiej Eisenstein, Lew Kuleszow, Grigorij Kozincew, Leonid Trauberg, Dziga Wiertow, Siergiej Jutkiewiczoraz architekci bracia Wiesninowie.
LEF spotykał się z radykalną krytyką na łamach czasopism "Pod znamieniem marksizma" i "Nowyj mir" oraz dziennika "Izwiestia".
Po odejściu we wrześniu 1928 Majakowskiego i Brika ugrupowanie rozpadło się wskutek wewnętrznych sporów."
źródło: Wikipedia