Kraj | Japonia |
---|---|
Materiał | emalia komórkowa |
Rok | 1890 |
Stan | bardzo dobry |
Wymiary | średnica 30 cm. |
Japońska patera - talerz wykonany w technice emalii komórkowej.
Doskonały pomysł na prezent, do wystroju wnętrza oraz kolekcji.
Emalia (dawniej: szmelc, smalc) – technika zdobienia wyrobów metalowych, najczęściej złotych lub miedzianych, za pomocą szklistych powłok składających się z mieszaniny sproszkowanych minerałów (piasek, kreda, glina) oraz topników (boraks) z dodatkiem pigmentów, stopionej w temperaturze ok. 800-900 °C w specjalnym piecu.
Techniki emalierskie rozpowszechniły się we wczesnym średniowieczu, w Europie zachodniej rozwijały się głównie między XI a XIV wiekiem, przede wszystkim w ośrodkach nad Mozą i Renem oraz w Limoges.
emalia komórkowa (przegródkowa, fr. cloisonné) – rysunek tworzy się na podłożu z przylutowanych pionowo cienkich blaszanych listewek. W efekcie powstają komórki, ograniczone ściankami blaszek, które wypełnia się różnymi kolorami. Odmiana ta była popularna w Bizancjum
bibliografia:
M. Gradowski, Dawne złotnictwo, Warszawa 1984.
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2006.