CIEŚLEWICZ ROMAN Inspekcja Pana Anatola [plakat dwuczęściowy]

Oryginalny plakat filmowy z 1959 r. . Dwuczęściowy. Znakomity stan zachowania.

Film "Inspekcja pana Anatola" w reż. Jana Rybkowskiego.

"Inspekcja pana Anatola" - to komedia obyczajowa, której akcja toczy się pod koniec lat pięćdziesiątych w Paryżewie - fikcyjnym mieście gdzieś w Polsce. Inspektor PZU Anatol Kowalski przyjeżdża tu na urlop. Nie jest to jednak do końca prawda. Otrzymał bowiem od szefa polecenie zdemaskowania szajki złodziei damskich kostiumów kąpielowych. Jeszcze podczas podróży przypadkowo zamienia walizki z polonusem z USA. Kiedy przyjeżdża do Paryżewa, zostaje wzięty za Amerykanina, poszukującego dziewcząt do filmu.

"Inspekcja.." to trzecia część popularnego pod koniec lat pięćdziesiątych cyklu przygód pana Anatola - sympatycznego poczciwiny, wplątującego się w coraz bardziej zwariowane intrygi. Cz. 1 - "Kapelusz pana Anatola", cz. 2 - "Pan Anatol szuka miliona".

Roman Cieślewicz (1930-1996) - Zdobył ogromny rozgłos, wystawiał na całym niemal świecie. Był jednym z głównych twórców "polskiej szkoły plakatu", której najważniejszym założeniem stała się prostota i czytelność wypowiedzi plastycznej, posługiwanie się syntetycznym znakiem, poetycką metaforą, bogactwo środków wyrazu. Zajmował się plakatem, grafiką prasową i wydawniczą, typografią, fotografią, fotomontażem, wystawiennictwem. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, Alliance Graphique International (AGI), International Center for the Typographic Arts.

W latach 1943-1946 uczęszczał do Szkoły Przemysłu Artystycznego we Lwowie. Po wojnie uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, które ukończył w 1949, następnie studiował na wydziale plakatu krakowskiej ASP. Po dyplomie (1955) przeniósł się do Warszawy. W latach 1959-1962 był dyrektorem artystycznym miesięcznika "Ty i Ja". Od 1963 za granicą: w RFN, Włoszech, Francji. W 1971 otrzymał obywatelstwo francuskie.
Był szefem artystycznym tygodnika "Elle", współpracował z magazynem "Vogue" i założoną przez Rolanda Topora grupą Panique. Na początku lat 80. zaprojektował dekorację gmachu francuskiego parlamentu dla uczczenia Rewolucji Francuskiej oraz udekorował paryski ratusz z okazji 100. rocznicy urodzin de Gaulle'a. Po śmierci żony (Alina Szapocznikow, rzeźbiarka, zm. w 1973) odniósł największe sukcesy – projekty katalogów i plakaty do prestiżowych wystaw w Centrum Pompidou (m.in. Paryż-Berlin, Paryż-Moskwa). W 1994 po raz ostatni przyjechał do kraju z okazji wystawy jego twórczości w warszawskiej Zachęcie.

Miał ponad sto wystaw indywidualnych grafiki, fotomontażu, plakatu, fotografii. Brał udział w wielu prezentacjach sztuki plakatu na całym świecie.

źródło:Wikipedia