Tymon Niesiołowski [katalog wystawy]

Katalog z wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie (X-XI 1982).

Tymon Niesiołowski (1882-1965) - malarz, grafik, pedagog; w latach 1900-1905 studiował w ASP w Krakowie pod kierunkiem Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera. W okresie 1906-1926 mieszkał w Zakopanem, skąd podróżował do Włoch, Paryża i Monachium. W roku 1908 był współzałożycielem „Grupy Pięciu“,a od 1917 związał się z ugrupowaniem „Formistów“, a od 1922 ze Stowarzyszeniem „Rytm“. W roku 1926 przeniósł się do Wilna, gdzie został dyrektorem Szkoły Rzemiosł Artystycznych, a od 1928 wykładał na Wydziale Sztuk  Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Po wojnie objął katedrę Wydziału Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; od 1958 był członkiem „Grupy Toruńskiej“. Malował - wyróżniające się dekoracyjnością formy i koloru - martwe natury, akty, portrety, rzadziej pejzaże. Jego styl ewoluował z biegiem lat. Wczesne prace ujawniają wyraźne wpływy Wyspiańskiego, późniejsze - wyraźne inspiracje malarstwem francuskim, m.in. twórczością Gauguina, Picassa czy Matisse’a. W obrazach dojrzałego okresu twórczości często stosował płaskie plamy barwne, obwiedzione silnie zarysowanym konturem. Zajmował się także grafiką.