GRODECKI WACŁAW Mapa Polski [Polonie finitimarumque locorum descriptio]

Wacław Grodecki (1535-1591) - kartograf i duchowny katolicki. Studiował matematykę i filozofię na Akademii Krakowskiej, uzyskując tytuł bakałarza. W tym okresie zapoznał się z mapą Sarmacji Bernarda Wapowskiego, uważaną za pierwszą mapę Polski, i zainteresował się kartografią. Naukę kontynuował za granicą m.in. w ówczesnym centrum reformacji Wittenberdze. W czasie pobytu w Niemczech w 1557 roku przedstawił sporządzoną przez 1siebie mapę Polski profesorowi Filipowi Melachontowi, który napisał list polecający jej wydanie.Mapa Grodeckiego w skali 1:1 680 000 zatytułowana „Poloniae finitimarumque locorum descriptio. Auctore Wencesiao Godrecdo. Polono” została wydana pierwszy raz ok. 1562 r. w Bazylei. Zawiera indeks 724 nazw geograficznych, dedykację dla króla Zygmunta Augusta i list polecający Melachonta. Jest wzorowana na opracowaniu Wapowskiego, którego nakład w większości spłonął, dlatego też dzieło Grodeckiego stało się w tym czasie podstawową mapą ziem polskich. Abraham Ortelius umieścił ją w wydanym w 1570 roku atlasie „Theatrum Orbis Terrarium”. Mapa została wykonana nowoczesną – jak na tamte czasy – techniką rzutu prostopadłego.

Dzieło Grodeckiego znajduje się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie.

Oprac. Wacław Grodecki. Mapa pochodzi z: Theatrum Orbis Terrarum, wyd. Abraham Ortelius, 1584 r., na verso tekst w jęz. francuskim.

Pełny tytuł w kartuszu : POLONIAE finitimarumque locorum descriptio. Auctore WENCESLAO GODRECCIO. Polono.