| Autor | GENET JEAN |
|---|---|
| Ilość stron | 263 |
| Miasto | Gdańsk |
| Nr wydania | pierwsze polskie |
| Rodzaj okładki | tektura lakierowana |
| Rok | 1995 |
| Stan zachowania | bardzo dobry, kolekcjonerski |
| Tłumaczenie | Krystyna Rodowska |
| Wydawca | Marabut |
| Wymiary | 21 x 15 cm. |
Ceremonie żałobne - akcja powieści toczy się pod koniec II Wojny Światowej w okupowanym Paryżu. Jean, ukochany narratora, literackiego alter-go Geneta, ginie w walce.
Jean Genet (1910-1986) – francuski pisarz i dramaturg. Był porzuconym przez matkę sierotą, wychowankiem rodzin zastępczych, z których uciekał i popełniał typowe dla młodocianych zbiegów wykroczenia, które w wieku piętnastu lat zaprowadziły go do domu poprawczego. Jako osiemnastolatek zaciągnął się do armii, z której został oddelegowany w 1936 za homoseksualizm i opuścił Francję. Przemierzył wtedy Europę z fałszywymi dokumentami. Jego droga wiodła przez Polskę, gdzie przebywał w więzieniu w Katowicach. Po powrocie do kraju został skazany i osadzony w więzieniu za dezercję, posługiwanie się fałszywymi dokumentami i kradzieże.
Pisanie rozpoczął w podparyskim więzieniu we Fresnes, a w 1942 wydał na koszt własny poemat: Le Condamné à mort (Skazany na śmierć), Notre-Dame-des-Fleurs (Matka Boska Kwietna), w następnym roku – Le Miracle de la rose (Cud róży). Groził mu wyrok dożywotniego więzienia, gdy nastąpiła interwencja Jeana Cocteau i Jean-Paula Sartre’a w sądzie.
