Autor | NACHMAN Z BRACŁAWIA |
---|---|
Ilość stron | 148 |
Miasto | Poznań |
Redakcja | M. Mykoff i Breslov Research Institute |
Rodzaj okładki | broszura lakierowana |
Rok | 1996 |
Seria | Spotkania z Mistrzem |
Stan zachowania | bardzo dobry, kolekcjonerski |
Tłumaczenie | Jerzy Moderski |
Wydawca | Rebis |
Wymiary | 20 x 15 cm. |
Pełny tytuł : Puste krzesło. Odnaleźć radość i nadzieję. Ponadczasowa mądrość chasydzkiego mistrza Rabiego Nachmana z Bracławia
Nachman z Bracławia (1772-1810) – chasydzki rabin, prawnuk Izraela Baal Szem Towa. Przeświadczony o tym, że ma ważną rolę do odegrania w życiu, już od najmłodszych lat studiował Torę. W 1798 r. odwiedził Izrael, by modlić się na grobach wielkich rabinów. W latach 1802-1809 mieszkał w Bracławiu i był to najbardziej twórczy okres jego życia. Słowa jego nauk z tamtego okresu notował rabin Natan, który po śmierci swojego mistrza wydał główne dzieło Nachmana Likutej (zbiór nauk) złożone z części: Likutej Halachot (przepisy prawa) Sefer Ha-Midot (traktat o moralności) Sipurej Maasijot (zbiór 13 opowieści) Pradziadek Nachmana był dla niego wzorem duchowym. Choć prawnuk nie odziedziczył w pełni optymizmu myślowego Baal Szem Towa, to w czasach, gdy ruch chasydzki instytucjonalizował się, on nadal kultywował początkowy, rewolucyjny charakter ruchu. Rabin Nachman pozostawił po sobie zwolenników – tzw. bracławskich chasydów, którzy różnią się od innych chasydzkich grup tym, że nie mają przywódcy, bo nikogo nie uznają za godnego miana następcy Nachmana. Jego grób w Humaniu jest celem pielgrzymek chasydów z całego świata, szczególnie w okresie żydowskiego Nowego Roku – święta Rosz ha-Szana. Nachman jest też popularny w kręgach żydowskiej kontrkultury.