GENET JEAN Dziennik złodzieja

Dziennik złodzieja to stylizowane wspomnienie oparte na burzliwym okresie życia autora. Bohater Geneta przekracza w nich barierę społecznej "normalności", by znaleźć się po stronie marginesu i tam lokować swe namiętności. Odbywa on podróż po Europie jako złodziejaszek, homoseksualista oraz, co szczególnie ważne, człowiek pozbawiony etycznych zasad, gdyż one właśnie, jak można wywieść z lektury książki, są odpowiedzialne za dławienie postaw mniejszościowych w mieszczańskim społeczeństwie "dobrze urodzonych" i "dobrze sytuowanych". Prezentowana w "Dzienniku" biografia jest w istocie historią odrzuconego, który sam odrzuca; raz dostając się poza nawias społeczeństwa, trudno wrócić i udawać, iż istnieje wyłącznie ład.

Jean Genet (1910-1986) - francuksi pisarz i dramaturg. Był nieślubnym dzieckiem porzuconym przez matkę, wychowywał się początkowo w przytułku, potem na wsi w rodzinie zastępczej. Na jego późniejszym życiu głęboko zaważyły upokorzenia z dzieciństwa. Za kradzieże (książek !) i ucieczki ze szkoły został skierowany do domu poprawczego, gdzie zaczął identyfikować się z rolą wyrzutka i przestępcy. W latach 30. odbywał służbę wojskową w Algierii, ale po kilku latach zdezerterował. Obracał się w środowisku ludzi z marginesu. Wielokrotnie karany za drobne kradzieże i włóczęgostwo, część swych utworów pisał w czasie pobytów w więzieniu. W 1948 został ułaskawiony wskutek interwencji grupy wybitnych literatów i artystów (m.in. J.-P. Sartre’a i J. Cocteau).