
Autor | MINOIS GEORGES, BOIS JEAN-PIERRE |
---|---|
Ilość stron | ss. 336, 326 |
Miasto | Warszawa |
Nr wydania | pierwsze polskie |
Rodzaj okładki | płótno |
Rok | 2006 |
Seria | Nowa Marianna (La Nouvelle Marianne) |
Stan zachowania | bardzo dobry, kolekcjonerski |
Tłumaczenie | Katarzyna Marczewska |
Wstęp | Jean Delumeau |
Wydawca | Oficyna Wydawnicza Volumen, Marabut |
Wymiary | 24 x 17 cm. |
Komplet wydawniczy ! Tytuły poszczególnych tomów :
T.I. OD ANTYKU DO RENESANSU
T.II. OD MONTAIGNE'A DO PIERWSZYCH EMERYTUR
Spis treści t.1 :
l. Bliski Wschód w starożytności: starzec pomiędzy mitem a historią
Pierwotne społeczeństwa prehistoryczne
Starzec w państwie totalitarnym: Inkowie
Starcy wkraczają do historii: dwuznaczność starości, odczuwana od zarania dziejów w obrębie Żyznego Półksiężyca
Pierwsze próby oszacowania maksymalnej długości życia
Starość jako błogosławieństwo bogów
Stosunki między młodszym i starszym pokoleniem w obrębie Żyznego Półksiężyca
2. Świat Hebrajczyków: od patriarchy do starego człowieka
Złoty wiek: patriarchowie i starszyzna z okresu przed niewolą babilońską
Pierwsze oznaki schyłku złotego wieku
Pisma powstałe po wygnaniu: osłabienie roli starszych
Księgi dydaktyczne: podważenie znaczenia starców
Społeczeństwo żydowskie: pomiędzy wspomnieniem patriarchów a desakralizacją
3. Świat grecki: „smutna starość”
Mitologia: bogowie nie lubią starości
Rada starszych w Grecji homeryckiej
Poeci i tragicy: przekleństwo starości
Komedia: starość ośmieszona
Filozofowie: nieszczęsna i dwoista starość
Starzec idealny u Platona
Arystoteles przeciwko starcom
Starzec w społeczeństwie i instytucjach greckich: postać z odległego planu
Starzec w świecie hellenistycznym: swoista rehabilitacja
Wiek w chwili zgonu i długość życia w Grecji
Grecka medycyna a starość: poszukiwanie przyczyn starzenia się
Plutarch i gerontokracja
4. Świat rzymski: wielkość i upadek starca
Demograficzny napór starości i jego skutki
Władza (potestas) ojca rodziny (pater familias), jej konsekwencje i ewolucja
Polityczna rola starców. Skutki i ewolucja. Republika
Cesarstwo
Między stoicyzmem a epikureizmem
Starzec w literaturze łacińskiej: od satyry społecznej (okres republikański)…
… do studium psychologicznego (okres wojen domowych i cesarstwa)
Rzymska medycyna a starość
Podejrzana apologia: „O starości” Cycerona
5. Wczesne średniowiecze: starzec jako symbol w literaturze chrześcijańskiej
Okresy życia i świata, symbolika liczb
Prawdziwa starość jest mądrością
Starzec jako wizerunek grzechu
Starość jako przekleństwo i kara
Stary człowiek obciążony niewybaczalną winą
Przyjaciel starców: Grzegorz Wielki
Posłuszeństwo wobec rodziców czy posłuszeństwo wobec Boga?
Starzy mnisi
6. Wczesne średniowiecze: obojętność wobec wieku
Dwoistość położenia starych wojowników
Pierwsi emeryci
Niedole ubogich starców
Niepewna pozycja w rodzinie
Czy we wczesnym średniowieczu byli starcy? Problem demograficzny
Liczebność starców wśród duchowieństwa
Polityczna rola starców
Sztuka: starzec jako stereotyp
7. XI–XII wiek: Społeczne i kulturowe zróżnicowanie starości
Starość świata i okresy życia: igraszki intelektualistów
Starość w świecie wyobraźni: nieprzychylne spojrzenie
Obojętność wobec czasu i starości: postawa duchowieństwa
Poczucie wieku u średniowiecznego człowieka
Lekarstwa na starość
Liczebność starców i długość życia
Duchowieństwo: wysoki udział starych ludzi
Sędziwi wojownicy: szanowani, dopóki nie złożą broni
Wieś: starzec na łasce i niełasce rodziny
Handel: nowe możliwości dla starych ludzi
8. XIV i XV wiek: starzec zyskuje osobowość
Dżuma oszczędza starców
Silny wzrost procentowego udziału starych ludzi w populacji w latach 1350–1450
Skutki: poszerzenie grupy rodzinnej
Zaostrzenie konfliktu między pokoleniami
Wzrastająca różnica wieku między małżonkami: motyw starego męża
Świadectwo Chaucera
Deprecjacja starej kobiety
Skupienie majątku i władzy w rękach starych ludzi
Starość jako motyw w poezji: obraz pełen pesymizmu
Politycy, duchowni i sędziwi artyści
Coraz powszechniejsze zjawisko: wycofanie się z czynnego życia
Starość przybiera konkretną postać
9. XVI wiek: humanista i dworzanin przeciw starości
Literatura i sztuka: kult młodości, przekleństwa rzucane na starość
Nagonka na starą kobietę
Dworzanin i humanista odrzucają starość
Relatywizm poczucia starości
Jaka rola ma przypadać starcom? Poglądy Montaigne’a
Politycy teoretycy wrogami starości
Poszukiwanie przyczyn starości i skutecznych kuracji
Starość: twardy orzech do zgryzienia dla twórców utopii
Starość w świecie Szekspirowskim
10. XVI wiek: rzeczywiste znaczenie starców
Starzy ludzie w statystykach demograficznych: brak jednoznacznych wyników
Starzy ludzie wśród arystokracji: znaczny przyrost, zwłaszcza w grupie kobiet
Pogarda wobec starości i podziw dla starych ludzi
Starość a władza polityczna
Konflikt pokoleń: złudzenie czy rzeczywistość?
Spis treści t. 2 :
Obiektywne wahania XVII stulecia.
Medice et modice: spór między zwolennikami humorów i autorami przepisów na długie życie.
Starcy Rembrandta.
Starzy ludzie w życiu codziennym. Twórczość braci Le Nain.
Brzydota i zepsucie przeznaczeniem starych kobiet.
Druga połowa XVII stulecia: tryumfujące dziedzictwo komedii dell’arte, popularność starych zrzędów i ich miłostki.
Trudno być starym w Europie doby klasycyzmu.
Starość wykluczona ze społeczeństwa: „Biedak idzie wciąż swą drogą, gościńcem wiodącym do przytułku”.
Francuska szansa: starzy wojskowi za czasów Ludwika XIV.
Starość wielkiego króla Ludwika XIV.
Starzy ludzie według prac francuskiej szkoły arytmetyki politycznej.
Pójście na dno i pobożność. Rady pani de Lambert.
Akademizm i barok: między Hogarthem a Chardinem.
Zwycięstwo wrażliwości: dobrzy staruszkowie i „jak być dobrą babcią”.
Rozmaite postacie starości w XVIII-wiecznej Europie.
Babki w roli wychowawczyń i patriarchowie w rodzinie.
Starość zdeklasowana: polityka przywiązania do miejsca stosowana w różnych państwach europejskich.
Łóżko, stół, ławka: trzy miejsca spoczynku starości objętej publiczną opieką.
Starość przywrócona do godności: europejska polityka emerytur.
1793: Republika Francuska oddaje cześć starości.
Starość w teatrach Republiki.
Goethe, Faust, czas i wiek.
Złudny tryumf młodości i trzydzieści milionów starych ludzi w Europie pod koniec XIX stulecia.
Interesujący przedmiot badań medycyny: pierwsza patologia wieku starczego.
Starość widziana oczyma XIX stulecia: od malarza do fotografa.
Starość u impresjonistów i ekspresjonistów.
Pesymizm Schopenhauera.
Postawy starych ludzi w XIX-wiecznym społeczeństwie: od obecności do symbolu.
Polityczny spór między pokoleniami.
Pomoc społeczna, ubezpieczenia, emerytury.
Berlin 1880, Londyn 1908, Paryż 1910.